"YENİLGİLER ÜZERİNE" Deneme Yazısı

Evet, şimdi ne var bakalım avucunda:

Dövüş mü, yenilgi mi, bir bulut parçası mı?

--Turgut Uyar

Nerden başladığı belli olmayan bir cümlenin kıyısında gibiydi. Çevresinde olan bitene o kadar kayıtsız bir hal almıştı ki kafasının içinde dönen milyarlarca olasılıksızlıkla başa çıkamamaktan, kendini bile ciddiye alamaz olmuştu. Susmak bilmez çaresizlikler öyle derinden haykırıyordu ki olduğu yeri, zavallının kurtulacak dermanı dahi kalmamıştı. Gözlerinin etrafında oluşmaya hazırlanan çizgilere sinecekti senelerini verdiği mücadelesi biliyordu. Yaşama karşı duyduğu sevgi günden güne azalmaktaydı aslında. İçindeki ses kemiriyordu onu. Onun da zayıf yönleri vardı herkes gibi. Onun zayıflığı da yine kendisiydi. Düşünce, canım yandı diyen halleri. Acılarını gün yüzüne çıkartıp geçmişi irdelemesi. Kendine korkularını yenmekten çok daha önce, yenebileceği korkular yaratma yoluna girmesi. Kabullenmek gibi bir olguyla hiç yolculuğa çıkmadı, belki de bu yüzden sürekli yenilgi aldı. Yenildi, hem de birçok defa. En çok da canını bu yaktı işte. Yıllardır süren bir savaşın içinde gibiydi. Kazanacağını umuyordu. Umudu sırtladıkça daha çok eziliyordu sanki. Hayatının tanımı ona göre oldukça basitti: Yenilen pehlivan güreşe doymazmış. Ama unutmuştu, bütün yenilgilere sahip çıkan kendisiydi.

Şimdi elleri cebinde, ıssız sokakta, sıcaktan da biraz bunalmış bir avareydi. Kendinde değildi, sanki, savruluyordu oradan ora. Bir an bir duruldu. O kafasındaki sesler bir anlığına sustu. Sol yanını bastırdı iyice içine içine ve bir gürültü koptu birden bire yüreğinden. Yok olan parıltısını aramak geldi içinden gözlerinin. Bir yaz gecesi kendini buluttan bir yatağa atmak kadar rahatlatıcı olanı aradı yanında. Huzurun kokusunu, yaşama başka bir soluk getirme hayalini paylaşanı. Daha düşünebilme fırsatı bulur bulmaz yine yakaladı onu o sancılar. Şakaklarından tuttular onu. Bir bir saldırmaya başladılar. Birisi bitmeden öteki yakaladı, vurdular da vurdular. Dayanamıyordu artık aldığı darbelere. Bu gece kaybedenlerden miydi yoksa vazgeçenlerden mi? Ve sonra kalkanlarını indirdi. Aklına o zamana kadar hiç gelmemiş olan bir şair geldi ve dedi ki; '' Yaşamın, kendi kendine ağırlık haline getirdiğin şeylerin altında ezilmenin süreci olacak.''

Comments